علت مرگ پرندگان میانكاله
سازمان دامپزشکی اعلام نمود که علت مرگ پرندگان تالاب میانکاله سم بوتولیسم است.
به گزارش تولیدو به نقل از ایسنا اواخر دیماه سال قبل بود که بیشتر از ۴۰ هزار پرنده در تالاب میانکاله تلف شدند و علت مرگ این پرندگان بعد از بررسی سازمان دامپزشکی سم بوتولیسم اعلام گردید. سمی که توسط یک باکتری کلستریدیوم بوتولینوم ایجاد می شود و پرندگان با بلع گیاهان یا حیوانات آلوده به این سم فلج شده و جان خویش را از دست می دهند. سال جاری هم این تراژدی باردیگر در تالاب میانکاله تکرار شده است و برپایه اعلام سازمان محیط زیست مازندران تا ۱۵ بهمن ماه مجموع تلفات پرندگان مهاجر جمع آوری شده به عدد ۸۳۹ لاشه رسیده است.
اگرچه در ایام گذشته عوامل گوناگونی چون آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان، نیوکاسل، سم بوتولیسم و ورود فاضلاب به این تالاب بعنوان علت مرگ پرندگان مطرح گردیده است اما سازمان دامپزشکی علت این تلفات را باردیگر سم بوتولیسم اعلام نمود.
بهمن نقیبی_ معاون بهداشتی و پیشگیری سازمان دامپزشکی در این راستا و با اشاره به اینکه آمار تلفات در تالاب میانکاله در حال افزایش می باشد به ایسنا اظهار داشت: سازمان دامپزشکی لاشه های پرندگان را دریافت و بلافاصله بررسی کرد. دراین بررسی ابتلای این پرندگان به آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان و نیوکاسل رد شد و علت مرگ این پرندگان مانند سال قبل سم بوتولیسم است.
وی افزود: باکتری ای به نام کلستریدیوم بوتولینوم در محل هایی که اکسیژن کم باشد در بقایای گیاهان کف تالاب رشد می کند و گرمای هوا هم شرایط را برای رشد این باکتری فراهم می آورد. این سم بسیار کشنده است و پیشگیری از تکرار آن کار بسیار دشواری است، مگر اینکه تالاب میانکاله احیا شود.
نقیبی خاطرنشان کرد: سال جاری در بخش هایی از این تالاب شاهد عقب نشینی آب بودیم و اگر تالاب احیا نشود این فاجعه امکان دارد سالیان سال تکرار شود. همینطور هرچه مواد عالی در محیط بیشتر شود اکسیژن کمتر شده و محیط برای رشد باکتری مساعدتر می شود.
کلستریدیوم بوتولینوم یک باکتری بی هوازی است که در گیاهان فاسد و مواد حیوانی تکثیر می شود و اغلب در دریاچه ها در دوره های کمبود اکسیژن و کیفیت پایین آب رخ می دهد. البته این باکتری در تالابها و دریاچه هایی که بالاترین استانداردهای حفاظتی را هم داشته اند، گزارش شده است؛ یعنی تابحال تمامی عوامل محیطی بروز این رخداد شناسایی نشده است. علایم پیش رونده (تدریجی) آن بگونه ای است که عضلات پرنده سست و نرم و در نهایت فلج می شود و اثرات توکسین ساخته شده در بدن پرندگان باقی می ماند.
پرنده های درگیر بیوتوکسین قادر به استفاده از بالها و پاهای خود نبوده و به عبارتی گرفتار کم حرکتی و ناتوانی پرواز می شوند. این پرنده ها که گرفتار فلجی ماهیچه های گردن می شوند، توانایی نرمال نگه داشتن سر خویش را از دست می دهند. بنابراین گردن آنها خمیده شده و به آنها گردن خمیده می گویند. این پرندگان می توانند روزها دراین موقعیت باقی بمانند.
معاون بهداشتی و پیشگیری سازمان دامپزشکی در انتها اظهار داشت: سازمان محیط زیست استان به صورت مرتب در آن منطقه پایش هایی را انجام می دهد، چونکه هرچه زودتر این لاشه ها جمع آوری شوند استفاده از گوشت آنها توسط حیوانات دیگر کمتر شده و گونه های دیگر کمتر درگیر می شوند.
منبع: تولیدو
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب