کیفیت فروشی نیست اما تندیس هایش را می فروشند!
تولیدو: رواج همایش های تجاری با تندیس و گواهینامه های بی پشتوانه، مفهوم واقعی کیفیت را تهدید کرده و آنرا از مسیر دانش و استاندارد به کالای نمایشی و خریدنی تقلیل می دهد.
به گزارش تولیدو به نقل از مهر، در سالیان اخیر، پدیده ای نگران کننده در فضای مدیریتی و اقتصادی کشور درحال ایجاد است؛ پدیده ای که نه تنها رسالت اصلی همایش ها و گردهمایی ها را مخدوش کرده بلکه به انحراف ذهنیت مدیران از مفهوم واقعی کیفیت نیز دامن زده است.
فلسفه وجودی همایش ها و گردهمایی های تخصصی، ایجاد محفل علمی و حرفه ای برای تبادل تجربه، ارائه موفقیتهای نو، و کمک به توانمندسازی بنگاه های اقتصادیست. اما آن چه امروز در تعدادی برنامه ها با عنوان «همایش ملی کیفیت» یا «سمینار تخصصی مدیریت» برگزار می شود، بالاتر از آنکه به اشاعه دانش و ارتقاء توانائیها بپردازد، به محلی برای فروش تندیس ها، اعطای گواهینامه های بی پشتوانه و گرفتن تصاویر یادگاری با مسؤلان تبدیل گشته است.
مطابق ماده ۲۰ قانون تقویت و توسعه نظام استانداردسازی، گسترش فرهنگ کیفیت و ارتقاء جایگاه استاندارد در جامعه یک وظیفه ملی است. بی شک یکی از ارکان تحقق این مأموریت، برگزاری رویدادهایی معتبر و مبتنی بر ارزیابی های واقعی است. اما وقتی همایش هایی بدون ارتباط با سازمان ملی استاندارد یا انجمن های تخصصی برگزار می گردند و ملاک اعطای تندیس، پرداخت هزینه های سنگین اسپانسرینگ یا بسته های تجاری است، این قانون و فلسفه اصلی آن زیر سؤال می رود.
مسئله جدی تر آن است که برخی مدیران نیز به این روند ناصحیح عادت کرده اند. بجای آنکه با طی مسیر دشوار بهبود کیفیت و اثبات دستاوردها در ارزیابی های علمی و حرفه ای به افتخار برسند، ترجیح می دهند با پرداخت مبلغی، یک تندیس بگیرند و عکسی یادگاری در کنار مسؤلان داشته باشند. این رفتار، فرهنگ «کیفیت واقعی» را به «کیفیت نمایشی» تقلیل می دهد و انگیزه ها را از مسیر درست منحرف می سازد.
پیامدهای این روند کم اهمیت نیست. نخست آنکه اعتماد عمومی به همایش ها و جوایز معتبر زیر سؤال می رود و تشخیص رویدادهای جدی از نمایشی برای بسیاری دشوار می شود. دوم آنکه ارزش و جایگاه جوایز و تندیس های اصیل و مبتنی بر ارزیابی از بین می رود. و سوم، شاید خطرناک تر از همه، آن است که مدیران جوان و آینده ساز کشور تصویری غلط از مسیر تعالی کیفیت دریافت کنند: این که با پول میتوان به جایگاه رسید، نه با دانش، تلاش و پایبندی به استاندارد.
امروز بالاتر از هر زمان دیگری لازم است که مدیران قبل از حضور در چنین همایش هایی، استعلام لازم را از سازمان ملی استاندارد ایران یا انجمن های معتبر حوزه کیفیت انجام دهند. رسانه ها نیز وظیفه دارند با اطلاع رسانی دقیق، فضای عمومی را نسبت به تفاوت میان رویدادهای واقعی و رویدادهای نمایشی روشن کنند.
باید خاطرنشان کرد که کیفیت خریدنی نیست. کیفیت محصول سال ها کوشش برای اصلاح فرآیندها، آموزش کارکنان، نوآوری در خدمات و پایبندی به استانداردهای معتبر است. هیچ تندیسی، هیچ لوحی و هیچ گواهینامه ای نمی تواند جای خالی این مسیر دشوار و باارزش را پر کند.
اگر امروز در مقابل این بدعت نایستیم، فردا نه تنها مفهوم کیفیت به کالایی تجاری و قابل خرید تبدیل می شود، بلکه سرمایه اجتماعی و ملی ما در راه استانداردسازی نیز لطمه جدی خواهد دید.
کیفیت باید همچنان نماد شایستگی، خلاقیت و توانایی سازمان ها باشد؛ نه نماد پرداخت پول برای تندیس های بی اعتبار.
امیر حیدری؛ دبیر انجمن مدیریت کیفیت ایران
منبع: تولیدو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب